De donkere nacht

Als het avondrood
langzaam gaat verdwijnen
de donkere nacht
weer gaat komen
de kilte mij doet zwijgen
uit verveling wat gaap
denk ik even aan de dood
de gesloten gordijnen
de angstaanjagende bomen
die onrust zaaien langs de dakgoot
met hun alsmaar schurende twijgen
hoe kom ik nog in slaap.

Ann Marsman ©